| Autor |
Marek Woźniak (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie) ORCID:0000-0002-1746-0703 |
|---|---|
| Tytuł | SŁOWO jako narzędzie kreowania i zawłaszczania przeszłości w dyskursie/dyskursach publicznych |
| Title | A WORD as a tool for creating and appropriating the past in public discourse/discourses |
| DOI |
10.25951/4236 |
| Słowa kluczowe | dyskurs publiczny, przeszłość, historia, język, słowo, kanoniczne, operacyjne. |
| Keywords | public discourse, past, history, language, word, canonical, operational. |
| Strony | 305–325 |
| Pełny tekst / full text | |
| Tom | 22 |
Streszczenie
W mojej opinii przeszłość, jej wizerunki stanowią istotny element współczesnych dyskursów publicznych. Co więcej, obecne w nich interpretacje przeszłości służą nie tylko popularyzacji historii, lecz także stają się często orężem w walce politycznej. W moim przekonaniu odbywa się to przede wszystkim przy użyciu/za pomoca specyficznego języka. Sądzę bowiem, że język nie jest jedynie biernym narzędziem aktów poznawczych, ale raczej ich warunkiem. Język jest jednocześnie istotnym narzędziem intencjonalnego kreowania rzeczywistości, zabiegów na obrazach rzeczywistości społecznej, podejmowanych przede wszystkim w celu zmiany zachowań jednostek, grup czy całych społeczeństw. W konsekwencji język jest zarówno czynnikiem konstytuującym poznanie, ale także narzędziem ‘narzucania’ sensów, interpretacji, obrazów (świata/przeszłości); narzędziem perswazji wartości i projektowania postaw.
Summary
The past and its images are an important element of contemporary public discourses. Moreover, the interpretations of the past present in them serve not only to popularize history, but also often become a “weapon” in political struggle. It is mainly achieved with the help of a specific language. I think that language is not just a passive tool for cognitive acts, but rather a condition for them. Language is also an important instrument of intentional creation of reality, operations on images of social reality, undertaken primarily to change the behaviour of individuals, groups or societies. As a consequence, language is both a factor constituting the cognition, and thus a cultural image of the world, but also an instrument of ‘imposing’ meanings, interpretations (world/past); a tool that persuades values and projects attitudes.